Baby’s hebben veel interesse in taal, ook als ze nog niet zelf kunnen praten. Een pasgeboren baby reageert al op de stem van zijn ouders. Probeer hier als ouder op te reageren en kom er achter wat je baby bedoelt. Aandacht voor het gebrabbel van je baby is belangrijk voor de taalontwikkeling. Dit blijkt uit onderzoek aan de Universiteit van Iowa. Maar hoe doe je dat?
Praat, vraag, luister en gebaar!
Praten TEGEN je baby is wat anders dan praten MET je baby.
Voordat je baby zijn eerste woordjes zegt gebeurt er al van alles in dat kleine hoofdje. “Wat zou het toch leuk zijn te weten te komen wat er in dat koppie om gaat”, hoor ik je denken.
Sinds wij Babygebaren aan onze kindjes leren ontdek ik steeds meer van het babybrein en wat ze allemaal al kunnen en zien!
Eén van de favoriete gebaren van onze jongste dochter (13 mnd) is het gebaar voor HOND. En die komen we ook overal buiten tegen! Zelfs als er geen hond te bekennen was maakte ze het gebaar. Ik vroeg haar om verduidelijking. “Hond? Waar is de hond?”. Weer houdt ze haar beide handjes voor zich en beweegt ze op en neer, zoals het gebaar voor hond. Dan ontdek ik opeens een billboard met een heel schattige pup op de reclame foto van KNGF geleide honden. “Ja HOND, goed gezien hoor, zeg ik terwijl ik het gebaar van HOND maak. Er staat inderdaad een HOND op dat plaatje”. Ik kom er achter dat ze misschien nog wel meer oog hebben voor detail dan wij!
Het gebruik van gebaren maakt het voor ouders veel makkelijker om adequaat te kunnen reageren op hun baby. Ook wanneer baby’s beginnen met brabbelen kunnen ze dit met een gebaar ondersteunen en ons duidelijk maken wat ze willen, zien of denken. Door hier als ouder weer op te reageren merken ze dat hun gebrabbel en gebaren effect hebben en dat stimuleert het praten. Op die manier wordt communicatie een tweerichtingsverkeer! Je kindje hoeft niet af te wachten maar kan met een gebaar zelf een gesprekje beginnen.
